Code ROOD

Code rood

Half 6 wakker en niet meer kunnen slapen pfff. Even gedouched en om 8 uur waren we start klaar. 250 km to go!
De rit was prachtig, dit stuk was mooier(vond ik) als de afgelopen 1000 km. Prachtig rood met mooie begroeiing. We hebben 1 stop gemaakt om te ontbijten. De wegen waren goed maar toch minder als de Stuart Highway.
Na Mount Conner kwam al snel de Uhluru in zicht. Ondanks dat ik er al een keer geweest ben was dit weer een gigantisch mooi uitzicht! We gingen gelijk door ,het national park in ,om het wéér te beleven. Dat heb ik geweten zeg! Bloed, bloed, bloed heet. Te erg gewoon. Maar ondanks dat kippenvel! Wat een steen, zo groot,zo rood, zo mysterieus, zo imposant. Adembenemend weer! Dik in de zonnenbrand, voldoende water mee zijn we ons uit de auto gaan wagen. We hebben best nog wel een stuk gelopen maar hebben het uit ons hoofd gelaten om er helemaal om heen te lopen, dat is een tocht van 3-5 uur! De vliegen waren heúl vervelend, in je oor, in je neus op je ogen en bril. Na ong een uur in de zinderende hitte (+40 graden) zijn we in de camper voor de airco gaan zitten, gewoon staren naar die inmense rode steen. Dit zie je werkelijk nergens! Na afgekoeld te zijn ging de volgende rit naar de Kata Tjuta (de olga's) op 50 km afstand Ook daar die hitte, gruwelijk. De vliegen dachten dat we aan het dood gaan waren want ze besprongen ons gelijk met tientallen te gelijk. Verschrikkelijk erg. En dat in combinatie met de + 40 was dat geen pretje. Even de wandelschoenen aan gedaan want deze tocht was niet geschikt voor slippers. Robert wilde graag naar het bruggetje wat ie op een van mijn foto's gezien had. Dat hebben we gedaan. Best ff een opgave gezien de omstandigheden maar het uitzicht was enorm gaaf! Meestal gaat een terug weg makkelijker maar nu werd het met de minuut zwaarder. Drinken, drinken drinken maar toch....
Bij de camper aangekomen ging ik niet meer lekker, het was to much geweest. Wat voelde ik me beroerd. Benauwd met een toren hoge hartslag.
Rustig aan zijn we terug gereden, richting het Yulanaresort waar een camping MET ZWEMBAD was. Camper neer gezet en gelijk een plons genomen. Het water was heerlijk! De zon scheen zó fel en de wind was gewoon heet dus dit was een verademing ondanks dat het water wel een graad of 32 was.
Voor we weer terug bij de camper waren, waren we al weer droog. Echt het is buiten niet te doen! Nog even noodles gegeten om het zout peil weer wat op te krikken. Daarna ging het lichtje uit bij me, ik moest even gaan slapen. Na een uurtje werd ik wakker en lag Ro ook ff op tuk.
Half 7 zijn we ons weer gereed gaan maken voor de zonsondergang bij de Uhluru. Bij aankomst zat het hele parkeerterrein al vol met mensen. Stoeltjes uitgeklapt en er bij gaan zitten En inderdaad we zagen de steen heel mooi van kleur veranderen. Heul veul foto's weer gemaakt. Het was nog steeds bloody hot! Na, ik denk, een 3 kwartier was het spectakel ten einde en reden de auto's in kolone weer naar het resort. Nog even wat gegeten ondanks dat de trek er niet is. Onder deze omstandigheden is het juist belangrijk goed te eten (en te drinken). Nu om 9 uur is het nog heet, we zitten buiten aan de koffie de airco binnen kan de warmte niet aan. Het is wel kouder maar niet koud. Dat gaat wat worden straks. Morgen half 5 op voor de sunrise. Dan even terug naar de camping voor ontbijt, zwembad en douche en dan knallen naarAlice Springs.

Kmstand 55706
Gereden 413 km